Στάθης Σαββανής

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση για έναν ερευνητή από το να συναντά στις ερευνητικές του περιπλανήσεις κάποιο νέο βιβλίο και μάλιστα ενός νέου συγγραφέα. Όταν, μάλιστα, το βιβλίο αυτό είναι ένα μυθιστόρημα που παρουσιάζει την καθημερινότητα σου με ένα μοναδικό τρόπο, τότε γίνεται ευχάριστο, αλλά πρωτίστως αφορμή για προβληματισμό και για ενδοσκόπηση. Με τον τρόπο αυτό ο αναγνώστης «δεν περνάει απλώς καλά» με την ανάγνωση του βιβλίου, αλλά πάνω από όλα γίνεται καλύτερος.
Το βιβλίο αυτό επιγράφεται ¨ Όταν σωπαίνουν τα κύματα¨. Ο συγγραφέας του, ο Κορακιανίτης Στάθης Σαββανής, προσπάθησε με την κινηματογραφική δομή με την οποία είναι στημένη η αφήγηση να μας δώσει την εντύπωση ότι απολαμβάνουμε ένα θέαμα και όχι ένα ανάγνωσμα. Στην επιτυχία αυτή συμβάλλει καθοριστικά και το όχημα της γλώσσας του συγγραφέα που είναι σύγχρονη, απλή και προπάντων ζωντανή.
Η κεντρική σκηνή του έργου εκτυλίσσεται στην Κέρκυρα. Κάποιες σκηνές και σε άλλες πόλεις όπως η Αθήνα, η Πάτρα, το Παρίσι και το Λονδίνο. Χρόνος της δράσης η τελευταία δεκαετία του προηγούμενου αιώνα (1991 και μετά), μέχρι τα πρώτα έτη του αιώνα μας. Βιβλίο δηλαδή επίκαιρο με την κυριολεξία της λέξης.
Πρωταγωνιστές νέοι άνθρωποι, στο εκρηκτικό πέρασμα από την εφηβεία στην μετεφηβεία, με τα προβλήματα, τις αγωνίες και τους αγώνες της σημερινής νέας γενιάς. Τα ονόματα τους άκρως συμβολικά και για το λόγο αυτό επιτυχημένα. Δευτεραγωνιστές κάποιοι ωριμότεροι άνθρωποι, οι όποιοι διαδραματίζουν καθοριστικούς ρόλους στην όλη πλοκή και αυξάνουν με την συμπεριφορά τους και στάση τους τη δραματικότητα των δρωμένων.
Όλα τα πρόσωπα παρουσιάζονται με υποδειγματικό τρόπο, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι ο συγγραφέας έχει εντρυφήσει στην ψυχολογία του προσώπου, γινόμενος ένας ολοκληρωμένος και ισορροπημένος μυθοπλάστης, χάρισμα που όλο και περισσότερο εκλείπει από τους συγγραφείς και σεναριογράφους των ημερών μας.
Δεν χάνει την ευκαιρία, μάλιστα, παράλληλα με την κύρια υπόθεση του έργου του, να παρεμβάλει συχνές και έγκυρες πολιτισμικές και περιβαλλοντικές αναφορές στην μεγαλύτερη αγάπη του που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του η Κέρκυρα. Η συλλογή δε όλων αυτών των κερκυραϊκών αναφορών του, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εξαίσιο λογοτεχνικό κείμενο, πραγματικό ύμνο στην Κέρκυρα. Τα αποσπάσματα αυτά επέχουν θέση ευχάριστων διαλειμμάτων στην συνεχή ροη του μυθου.
Ο Στάθης Σαββανής γράφει απλά και πυκνά. Επειδή έχει μάλιστα το χάρισμα της πλούσιας φαντασίας την τιθασεύει αφήνοντας να ξεδιπλωθεί με αντιθετικά ζεύγη, τα οποία προσφέρουν ζωντάνια στο όλο έργο, μια τόσο απαραίτητη ιδιότητα σε ένα ογκώδες έργο πεντακόσιων περίπου σελίδων.
Τα σημαντικότερα θεματικά ζεύγη που εντοπίζονται στο κείμενο είναι : υγεία – θάνατος ( και κατ’ επέκταση νοσοκομείο – κοιμητήριο), ερωτική σχέση – γάμος, φιλία – εχθρότητα, μοναξιά ή ορφάνια – οικογένεια, επιτυχία – αποτυχία, ανεργία – καριέρα, ατεκνία – υιοθεσία και ηδονή – οδύνη.
Η ανάγνωση ενός βιβλίου προϋποθέτει μια διφυή και μάλιστα δίδυμη, δηλαδή ταυτόχρονη, διαδικασία. Από την μια διενεργείται η αντικειμενική ανάγνωση, όπου όλοι οι αναγνώστες προσλαμβάνουν ακριβώς τις ίδιες παραστάσεις και τα δεδομένα. Ταυτόχρονα, όμως πραγματοποιείται σιωπηλά, μυστικά, και η υποκειμενική προσέγγιση του έργου, ή οποία είναι ανάλογη της προσληπτικής ευχέρειας του κάθε αναγνώστη. Η δυνατότητα αυτή είναι η πιο σημαντική αφού διαμορφώνει πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις του ιδίου βιβλίου και καθορίζεται από την προσωπικότητα του αναγνώστη, ο οποίος καθίσταται πλέων συνδημιουργός και κριτής του.
Ο Στάθης Σαββανής, αν και μη ψυχολόγος, ψυχογραφεί και υπερβαίνοντας τη διαδικασία αυτή, σε πολλά σημεία του έργου του θεολογεί. Το δίπολο ηδονή – οδύνη, επέχει κεντρικό πρόσωπο στην όλη δραματουργία του. Το αντιθετικό αυτό δίδυμο εκφράζεται στο εν λόγω βιβλίο από τους νεαρούς ήρωες του, στην σχέση τους με την γενετήσια ορμή, τον ερωτικό ενθουσιασμό, την γοητεία του ερώτα, την απογοήτευση από την απομυθοποίηση του και τελικά την ανιδιοτελή αγάπη.
Ο συγγραφέας προσεγγίζει τη ζωή και θεολογικά, αφού υπηρετεί απόλυτα και μέχρι εσχάτων την αγιογραφική ρήση « τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος»(Ρωμ.6,23), δηλαδή: το αντίτιμο που πληρώνει η αμαρτία ως απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Πατέρα – Θεό του, και κατ’ επέκταση από την φύση του, είναι ο θάνατος.
Ο συγγραφέας όμως είναι φύση αισιόδοξη και για το λόγο αυτό προτείνει ως λύση και λύτρωση των νεαρών πρωταγωνιστών του την αγάπη για την ζωή, αλλά και μια ζωή γεμάτη αγάπη. Μόνο στην επίτευξη αυτής της παραδεισιακής, αλλά όχι ουτοπικής κατάστασης, ο ήχος των κυμάτων της καθημερινότητας μας μπορεί να παραχωρήσει τη θέση του στην ωραιότερη μελώδια που όλοι μας ως κατάκοποι ναυαγοί επιζητούμε, την μελώδια της αγιασμένης σιωπής

ΙΟΝΙΟΣ

Κέρκυρα: Εφημερίδα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Ένα ρομάντσο με συγκίνηση χωρίς προσποίηση

Το μυθιστόρημα του κ. Στάθη Σαββανή «Όταν σωπαίνουν τα κύματα», το πρώτο, όπως μπορώ να συμπεράνω, βιβλίο του συγγραφέα, θα μπορούσε εκ πρώτης όψεως να χαρακτηριστεί ως μια «τρέχουσα» ιστορία αγάπης, ως ένα καλογραμμένο ρομάντσο, αλλά δεν είναι ακριβώς ή μάλλον δεν είναι μόνο αυτό. Ό,τι επιδιώκει ο συγγραφέας νομίζω ότι είναι κάτι πολύ ευρύτερο. Ο λόγος, για την επικοινωνία και τον διάλογο με τον αναγνώστη, ένα πλεονέκτημα που δεν διαθέτουν τα πάρα πολλά «μυθιστορήματα αγάπης» που κυκλοφορούν, όπως αυτά π.χ. με το αφελές χάπι εντ και το κατά κανόνα γυναικείο αναγνωστικό κοινό και κάτω απ’ αυτό το πρίσμα, το ογκώδες εγχείρημα του κ. Στάθη Σαββανή τελεσφορεί. Ο συγγραφέας απευθύνεται σ’ ένα κοινό που αναζητά στην πεζογραφία ένα ευανάγνωστο κατά μία έννοια κείμενο, το οποίο όμως να διαπραγματεύεται αυθεντικά και γενναιόδωρα την απλή καθημερινή ζωή. «Ένα μυθιστόρημα βαθιά ανθρώπινο για την ανιδιοτελή φιλία, για την αγάπη. Ένας ύμνος για τον άνθρωπο που μπορεί και ορθώνει το ανάστημά του στις αδυσώπητες δυσκολίες της ζωής», μας πληροφορεί ο εκδότης στο οπισθόφυλλο του τόμου.
Η Νεφέλη (Πιερρή) σολίστ πιάνου και ο Άγγελος, κερκυραίος αρχιτέκτονας, είναι οι δύο βασικοί ήρωες του «Όταν σωπαίνουν τα κύματα». Μια τυχαία επιλογή διαδρομής του Άγγελου στην πόλη του, την Κέρκυρα, ήταν η αφορμή να γνωρίσει τη Νεφέλη και ν’ αναπτυχθεί ένας έρωτας, ενώ μια πρόσκληση συμμετοχής της Νεφέλης σ’ ένα διεθνή διαγωνισμού πιάνου στο Παρίσι, σε συνδυασμό με την σκληρή προεργασία γι’ αυτή τη συμμετοχή, ήταν αρκετή για ν’ αρχίσουν να ανατρέπονται τα σχέδια των δύο νέων. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Η Νεφέλη αντιμετωπίζει μιαν αρρώστια και περνά εναλλάξ από την παραίτηση στο πάθος, κι από την απογοήτευση στο κέφι της δουλειάς και της προετοιμασίας της. Ακολουθούν το Παρίσι, ο διαγωνισμός, οι επαγγελματικές προτάσεις κι οι υποχρεώσεις, τα ταξίδια κι οι περιοδείες, τα συμπτώματα, ξανά, της ασθένειας, η φυγή του Άγγελου, πανικοβλημένου και με τύψεις για λόγους που θα ανακαλύψει ο αναγνώστης, ο δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ δύο γυναικών, της Νεφέλης και μιας άλλης… τα παιχνίδια της μοίρας και των ανατροπών, που δεν αρκούν πολλές φορές για να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα για την συμπεριφορά των ανθρώπων… και για το μέλλον, όταν θα σωπάσουν τα κύματα.
Επισημαίνω το ωραίο και εμβληματικό εύρημα της επανάληψης σχεδόν ίδιων εικόνων στην εξιστόρηση της πρώτης και της δεύτερης φάσης της ασθένειας της Νεφέλης- την πρώτη φορά με βασική παρέα τη μητέρα της και τη δεύτερη με τον Άγγελο,- που σφραγίζει ικανοποιητικά τον υπαρξιακό στόχο του μυθιστορήματος` επισημαίνεται επίσης και ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Κέρκυρας στην εξέλιξη του μύθου και σε πολλά παρένθετα πρόσωπα.
Καλοδουλεμένο στόρυ, ρεαλισμός, διακυμάνσεις, ισορροπία επαναλήψεων, τραγικότητα, συγκίνηση χωρίς προσποίηση ή επιτήδευση, καλή γλώσσα….
Ο κ. Στάθης Σαββανής γεννήθηκε στην Άνω Κορακιάνα.

Το «Όταν σωπαίνουν τα κύματα» είναι ένα βιβλίο που μας προτρέπει για ένα μεγάλο ταξίδι στην προσωπική μας ενδοσκόπηση. Καλλιεργεί εκ νέου τις ανθρώπινες αξίες που σήμερα θεωρούνται δυστυχώς ξεπερασμένες. Και αλίμονο, αν η κοινωνία μας επιλέξει να τις διαγράψει οριστικά. Αρνούμαι και να υποψιαστώ ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Έχετε την δύναμη μέσα από το βιβλίο σας να θίγεται τις επιλογές μας, που πολλές φορές χωρίς σκοπιμότητα, άθελα μας, σπέρνουν τον ανθρώπινο διχασμό, τον πόνο και την αποξένωση. Μιλάτε για αγάπη, για καθαρότητα ψυχής. Δεν μπορείτε να φανταστείτε ειλικρινά πόση δύναμη και ελπίδα εισέπραξα διαβάζοντας το βιβλίο σας….. σας ευχαριστώ.

Διάβασα το μυθιστόρημα ’’ Όταν σωπαίνουν τα κύματα ’’ και παρόλο που έχουν περάσει τόσες μέρες απ΄ τη στιγμή που γύρισα και την τελευταία σελίδα δεν μου είναι εύκολο να ξεχάσω ούτε στη λεπτομέρεια τα όσα έζησα μαζί με τους ήρωες.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο, ένα μυθιστόρημα που ξεπερνά κατά πολύ τις χιλιοειπωμένες τρωτές - πτυχές των ανθρώπινων αδυναμιών, και ακουμπά σε βάθος τα ουσιώδη προβλήματα της κοινωνίας μας. Ένα βιβλίο, ένα αληθινά μεγάλο έργο, που δεν μπορεί πάρα να προβληματίσει δημιουργικά όποιον έχει την τύχη να το διαβάσει. Ο καθένας μέσα στις σελίδες του θα βρει μια προσωπική γωνιά να σταθεί, θα βρει ένα λόγο να συγκινηθεί, να κλάψει, να αναλογιστεί, να ονειρευτεί, να ανακουφιστεί ή και να χαρεί, αλλά το κυριότερο θα νιώσει ένα τρυφερό χάδι να του αφυπνίζει από το λήθαργο, με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής του…
Συγχαρητήρια!!!

Το βιβλίο «Όταν σωπαίνουν τα κύματα» μου το πρότεινε μια φίλη μου απ’ την Αθήνα που το είχε αγοράσει από την έκθεση βιβλίου. Μου είπε διάφορα και έτρεξα και το πήρα. Περιττό να πω ότι είναι από τα λίγα βιβλία που δεν μπορείς να το αφήσεις απ’ τα χέρια σου πριν το τελειώσεις. Εκείνο όμως που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα ήταν ο μεθοδικός τρόπος γραφής που πραγματικά σου ξεκλειδώνει καθολικά κάθε σου ευαισθησία.
Είμαι πολύ απλά….. συγκλονισμένη.

Διάβασα το μυθιστόρημα 'Όταν σωπαίνουν τα κύματα'και ύστερα μπήκα στη ιστοσελίδα και διάβασα όλα αυτά που γράφει ο κόσμος. Εγώ απλά θα πω: «Ούτε ο ίδιος ο συγγραφέας δε έχει υποψιαστεί το τι ακριβώς είναι αυτό που έχει γράψει» . Είμαι σίγουρος γ’ αυτό. Θυμηθείτε αυτό που σας λέω: αυτό το μυθιστόρημα θα γράψει ιστορία, θα αφήσει εποχή.

Το βιβλίο «Όταν σωπαίνουν τα κύματα» το διάβασα τώρα, στις πρώτες δυο μέρες των διακοπών μου. Δεν ξέρω τι να γράψω, τι να πω. Με καθήλωσε. Με συνεπήρε. Είδα οικία πρόσωπα, βίωσα καταστάσεις μαζί με τους ήρωες σας, ταξίδεψα πέρα από τα όρια, γέμισα από εικόνες, ζωντανές, ατόφιες, στιγμές μοναδικές. Κάποια στιγμή δεν ήμουν σίγουρη αν διάβαζα βιβλίο ,ή το έβλεπα σε ταινία, ή το ζούσα στην πραγματικότητα εκείνη την στιγμή. Δεν θυμάμαι να έχω τύχη παρόμοιας εμπειρίας.
Όταν κοπάσουν και οι τελευταίοι εσωτερικοί κραδασμοί… ίσως τότε να μπορέσω να γράψω κάτι…

Είμαι απ τις τυχερές. Πρώτον γιατί έτυχε να πέσει το βιβλίο « Όταν σωπαίνουν τα κύματα» στα χέρια μου μόλις λίγες μέρες μετά από την κυκλοφορία του και τώρα γιατί βρήκα πάλι τυχαία , ψάχνοντας στο διαδίκτυο, τη σελίδα για το βιβλίο. Μπήκα από περιέργεια και διάβασα όλα όσα έχουν γράψει οι αναγνώστες σας . Είμαι πολύ συγκινημένη γιατί όλα αυτά που ένιωσαν και έγραψαν εκείνοι, τα ένιωσα και εγώ. Θα προσθέσω μόνον μια λέξη. Το μυθιστόρημα σας είναι ΤΕΛΕΙΟ.

Εγώ είμαι η Αλεξάνδρα και νιώθω υπερήφανη που ο συγγραφέας είναι από το νησί που γεννήθηκε και η μητέρα μου. Το ¨Όταν σωπαίνουν τα κύματα¨ το έχουμε διαβάσει οικογενειακός. Και δεν είμαστε και λίγοι (έξι άτομα ). Δεν θέλω να γράψω πολλά. Ήθελα μόνον να πω, πως νιώθω συγκλονισμένη…. Προσωπικά είχα πολλά χρόνια να διαβάσω ένα τόσο υπέροχο μυθιστόρημα.
Υ.Σ Επίσης, σας μεταφέρω τα συγχαρητήρια από όλη την οικογένεια.

Διάβασα το μυθιστόρημα «Όταν σωπαίνουν τα κύματα» και αυτά που βίωσα ήταν σαν να ήταν μια προσωπική μου περιπέτεια. Ήρθα με τους ήρωες τόσο πολύ κοντά που νόμιζα ότι τους ξέρω χρόνια. Για αρκετές μέρες αφού το τελείωσα είχα την έγνοια τους…. Η ιστορία τους συγκλονιστική. Μακάρι και εύχομαι να μην είναι αλήθεια όλο αυτό. Πολύ δυνατή Πένα.

Το μυθιστόρημα του Στάθη Σαββανή «Όταν σωπαίνουν τα κύματα» είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα και αγγίζει την ψυχή του αναγνώστη μ’ ένα μοναδικό τρόπο. Τα μηνύματα που εισπράττει κανείς αναλύοντας το είναι πολλά και ιδιαιτέρως σημαντικά για τις δύσκολες εποχές που βιώνουμε. Μηνύματα όπως το ότι η «η επιτυχία είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς» και «το τίμημα της επιτυχίας, πολλές φορές έχει ως αποτέλεσμα να στερηθεί κανείς πράγματα από τη ζωή του», είναι διδάγματα για το σύγχρονο άνθρωπο και πολύ περισσότερο για τους νέους.
Η αφήγηση είναι ρεαλιστική και ο αναγνώστης ταυτίζεται με τους χαρακτήρες του μυθιστορήματος αφού αυτοί είναι ανθρώπινοι και καθημερινοί. Πλέκονται σ’ ένα σκληρό παιχνίδι, που τους κανόνες καθορίζει η μοίρα και ο έρωτας. Άλλοτε έχουν τις ψυχικές δυνάμεις να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες καταστάσεις και άλλοτε όχι.
Είναι ένα μυθιστόρημα που απευθύνεται στους αναγνώστες κάθε ηλικίας.

Συγχαρητήρια
Περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο σου!!!

Αγαπητέ κ. Στάθη Σαββανή διάβασα το βιβλίο σας ‘’Όταν σωπαίνουν τα κύματα’’. Είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε κάθε ευαίσθητο και σκεπτόμενο άνθρωπο. Και αυτό γιατί χτυπά στην καρδιά των σημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, ανεξαρτήτου ηλικίας.
Ένα μεγάλο μέρος του έργου σας, κάνει αναφορά στις απρόσμενες συγκυρίες που συμβαίνουν στη ζωή μας και που όταν αυτές έρχονται στο προσκήνιο, σχεδόν πάντα μας βρίσκουν ανέτοιμους να τις αντιμετωπίσουμε. Συνήθως μας παγιδεύουν, μας αποσυντονίζουν, εγκλωβίζουν τα αληθινά αισθήματα και συναισθήματα μας και στραπατσάρουν τις ισορροπίες μας.
Τα θέματα που θίγετε τα προσεγγίζετε εύστοχα, με λεπτότητα. Επίσης μου άρεσε το ότι αφήνετε ελεύθερο τον αναγνώστη να αποφασίσει, να ερμηνεύσει, να χαρακτηρίσει πρόσωπα και καταστάσεις κατά το δοκούν.
Η φυσικότητα των περιγραφών σας, σε όλες τις πράξεις του έργου- τόσο των χαραχτήρων των ηρώων, όσο και σκηνών που διαδραματίζονται - είναι αφοπλιστική. Μύθος & αλήθειες που μπερδεύονται ισόρροπα, χωρίς να μπορείς να τα ξεχωρίσεις. Και είναι τούτο που χαρακτηρίζει το έργο σας σπουδαίο και απόλυτα ολοκληρωμένο.

Εγώ είμαι η Χριστίνα και το βιβλίο σας ‘’Όταν σωπαίνουν τα κύματα ‘’μου το πρότεινε μια φίλη. Το διάβασα μέσα σε δυο μέρες. Περιττό να σας περιγράψω το πόσο παραμέλησα την οικογένεια αυτές τις δυο μέρες. Τόσο που τους έκανα εντύπωση. Όμως το βιβλίο αυτό δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου πριν το τελειώσω. Μόλις το τελείωσα άλλαξε αμέσως χέρια. Τώρα το έχουμε διαβάσει όλοι στην οικογένεια. Τελευταίος το διάβασε ο άντρας μου. Όταν μετά συζητήσαμε για τις εντυπώσεις μας από το βιβλίο, συνέβη κάτι το καταπληκτικό. Όλοι ομόφωνα καταλήξαμε, πως είναι πολύ δυνατό, πραγματικά εκπληκτικό. Αυτή η ομοφωνία και η ταύτιση άποψης , καταγράφεται ως μια από τις λιγοστές φορές που συνέβη μεταξύ μας, για κάποιο αντίστοιχο θέμα και όχι μόνον.. Μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά είναι αλήθεια και ίσως αυτό να λέει κάτι…. Θερμά συγχαρητήρια από όλους μας, Κώστας, Χριστίνα, Ρένα, Παύλος.

Κύριε Στάθη Σαββανή μέσα από το βιβλίο σας "Όταν σωπαίνουν τα κύματα" υπενθυμίσατε σε όλους μας με υποδειγματικό τρόπο το πόσο πλούσιο είναι το λεξιλόγιο της γλώσσας μας. Η Ελληνική γλώσσα διαθέτει πράγματι πληθώρα από υπέροχες, καταπληκτικές λέξεις...κι όμως αυτό είναι κάτι που πλέων δεν συναντάμε στα βιβλία από τους συγγραφείς, ούτε υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον από τους προβαλλόμενους εκδοτικούς οίκους. Και δυστυχώς ούτε οι περισσότεροι από εμάς χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας, είναι να απορεί κανείς για το πως ξεχαστήκαμε έτσι... Το ύφος του λόγου που χρησιμοποιείται στο βιβλίο σας, έχει μια ιδιαίτερη ζωντάνια, αμεσότητα, μια σπάνια καθαρότητα και αυτό συμβαίνει από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα.
Η πολύπλευρη κοινωνικά θεματογραφία του βιβλίου σας, σε συνδυασμό με την υπεύθυνη εμβάθυνση των προσώπων, των χαρακτήρων και των καταστάσεων, έτσι όπως εξαίσια αναδεικνύονται και προβάλλονται καθώς ξεδιπλώνεται αυτή η συνταρακτική ιστορία,η ζωντάνια των εικόνων αλλά και των στιγμών όπως μοναδικά περιγράφετε, καθώς και η περιοδικότητα της δραματικής πλοκής του έργου, αλλά και ο ρεαλιστικός τρόπος της αισιόδοξης πλευράς που τελικά αποπνέει το όλο έργο σας, είναι στοιχεία που παραπέμπουν και συναντάμε ειλικρινά μόνον σ΄ έναν πραγματικά ολοκληρωμένο μυθιστοριογράφο. Το βιβλίο σας αυτό κ. Σαββανή θα πρέπει να έχει εξέχουσα θέση στην Ιστορία της σύγχρονης μυθιστοριογραφίας. Συγχαρητήρια.

Διάβασα το "ΟΤΑΝ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ"
Συγκλονιστικό σενάριο, απίστευτοι και οι ήρωες. Όταν μου πρότειναν αυτό το βιβλίο δεν γνώριζα τον εκδοτικό και έτσι είχα κάποιον ενδοιασμό.
Έκανα λάθος, το βιβλίο σας είναι ΤΕΛΕΙΟ. Είναι βιβλίο που θα μείνει βαθιά χαραγμένο στις καρδιές όλων όσων το διαβάσουν. Είναι βέβαιο αυτο.

Το βιβλίο σου "Όταν σωπαίνουν τα κύματα" είναι πραγματικά πολύ δυνατό και αξίζει να μεταφραστεί για πορεία εκτός συνόρων Ελλάδος. Ξέρω αρκετά τον Ελληνισμό έξω και μπορώ να το προωθήσω αν το θες και εσύ. Η αδελφή μου ζει στην Αυστραλία και εργάζεται στον ανάλογο χώρο..και με περγαμηνές. Το βιβλίο σου ΑΞΙΖΕΙ κάτι τέτοιο. Εύχομαι να το επιτύχεις.
Η πρόταση μου είναι ανιδιοτελής, όπως πολύ εύστοχα επισημαίνεις τη σημασία αυτής της λέξης κι εσύ μέσα στο βιβλίο σου.......

Διάβασα το "ΟΤΑΝ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ", μα ΄όταν έσβησαν τα φώτα και σταμάτησαν οι μηχανές΄ προβληματίστηκα ιδιαίτερα και τότε πήρα μια απόφαση, πως το προσωπικό παρατράγουδο της σχέσης που διατηρούσα ανόητα για καιρό έπρεπε - θεώρησα πως έπρεπε να λάβει οριστικά τέλος . Σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γ΄αυτό.

Το βιβλίο σας "ΟΤΑΝ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ" είναι μια συγκλονιστική ιστορία ζωής που την έζησα κι εγώ μαζί με τους ήρωες στιγμή με την στιγμή. Ένα έργο που με καθήλωσε ως την τελεταία του πράξη, με ταξίδεψε και με συνεπήρε τόσο πολύ!!!
Ειλικρινά δεν περίμενα να συναντήσω λογοτεχνικά κάτι τόσο δυνατό στις μέρες μας...
Συγχαρητήρια.

Αγαπητέ κ.Στάθη Σαββανή, λέγομαι Π.Βασίλης και είμαι εκπαιδευτικός, διεθυντής σχολείου.. της Κέρκυρας. Διάβασα το βιβλίο σας με τίτλο''ΌΤΑΝ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ''και είμαι συγκλονισμένος. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ. Έχω διαβάσει πολλά βιβλία στη ζωή μου, αλλά κάτι τέτοιο ποτέ. Να φανταστείτε που από τη στιγμή που το πήρα στα χέρια μου το διάβασα μέσα σε 48 ώρες. Νιώθω ειλικρινά υπερήφανος που ένας Κερκυραίος, ένας δικός μας άνθρωπος, κατάφερε και έγραψε ένα τόσο σπουδαίο ΕΡΓΟ. Το βιβλίο σας από χθες κοσμεί και βρίσκεται σε περίοπτη θέση στην ήδη βαρυφορτωμένη βιβλιοθήκη μου, πλάι στους μεγάλους Κλασικούς συγγραφείς.
Θέλω για άλλη μια φορά να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια γ΄αυτό το πολύ μεγάλο σας ΕΡΓΟ. Γράψατε τα ΠΑΝΤΑ, τα ΠΑΝΤΑ γράψατε...
Σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να διαβάσω αυτό το λογοτεχνικό αρίστούργημα.

Αγαπητέ κ.Σαββανή,
Με το παρόν επιθυμώ να σας εκφράσω τις πλέον θερμές μου ευχαριστίες για την ευγενική προσφορά του νεοεκδοθέντος βιβλίου σας με τίτλο "ΌΤΑΝ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ".
Θερμά σας συγχαίρω διότι η έκδοση του μυθιστορήματος αυτού, η οποία αποτελεί μια πολύ προσεγμένη εργασία, συμβάλει σημαντικά στην κατάδειξη των πτυχών που σχετίζονται με την ανιδιοτελή φιλία και τον ανθρώπινο αγώνα σε σχέση με τις αδυσώπητες δυσκολίες της ζωής.
Εύχομαι ο Κύριός μας δια των πρεσβειών του εν Αγίοις Πατρός ημών Σπυρίδωνος, επισκόπου Τριμυθούντος του Θαυματουργού, προστάτου και πολιούχου της Ιεράς ημών Μητροπόλεως, να σας χαρίζει υγεία και να σας ενισχύει στο επίμοχθο έργο σας.

Συγχαρητήρια για το βιβλίο σας.
Διάβασα το βιβλίο σας "Όταν σωπαίνουν τα κύματα", ηταν εξαιρετικό!.
Σας παρακαλώ ενημερώστε με εαν έχετε γράψει άλλα βιβλία. Σας ευχαριστώ.

Μια ιστορία αγάπης φέρνει στο προσκήνιο, μέσα απο ένα μυθιστόρημα, ο γεννημένος στην Ανω Κορακιάνα Κερκύρας συγγραφέας. Ένα τρίγωνο ερωτικό, στο οποίο οι απώλειες δεν ισοφαρίζονται με τα κέρδη, τα θύματα δεν ξεχωρίζουν από τους θύτες, οι συμμαχίες δεν προυποθέτουν την κατάπαυση των εχθροπραξιών.
Όμως, παρ'όλα αυτά, η ανιδιοτέλεια θα επικρατήσει σαν το χάπι εντ, το οποίο όλοι προσδοκούν ως λύτρωση, ακόμη κι αν δεν πιστεύουν στον ερχομό του.
Ο Στάθης Σαββανής υπερασπίζεται τον αγωνιστή άνθρωπο κόντρα στις αντιξοότητες. Για να μπορεί ακόμη να ζήσει το ανθρώπινο.

Διαβάζοντας το μυθιστόρημα "Όταν σωπαίνουν τα κύματα" βλέπεις να εκτυλίσεται μια ιστορία τρυφερή, γεμάτη αγάπη μα και πόνο.
Αποπνέει την ευαίσθητη φύση του συγγραφέα που κατορθώνει με ωραία πλοκή και ρέουσα γλαφυρή αφήγηση να κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος.
Στοχασμοί και κρίσεις του συγγραφέα επάνω στα πολλά και παράξενα που συμβαίνουν, καταλήγουν να διατυπώνονται σε αναμφισβήτητες αλήθειες όπως π.χ. ο πόνος ως αφορμή είναι ένας μοχλός έμπνευσης και δημιουργίας κ.α
Και είναι πράγματι αλήθεια ότι η χαρά και η λύπη, ο έρωτας και ο πόνος είναι μέσα στη ζωή, έτσι όπως η μοίρα στον καθένα μας ορίζει. Συγχαρητήρια.

Δεν ξέρω αν την πένα που έγραψες το βιβλίο σου την αγόρασες απο βιβλιοπωλείο σε κάποιο απο τα καντούνια της Κέρκυρας η ήταν θεόσταλτη, αλλά αυτό που ξέρω είναι πως τα μηνύματα που περνάς είναι σαν κάποιος να στα ψιθύρισε απο ψηλά.
Σε πληροφορώ πως διάβασα πολύ προσεκτικά το δημιουργημά σου "Όταν σωπαίνουν τα κύματα"και δεν είχα τίποτα άλλο να πω παρά ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ!!!. Η ελληνική γλώσσα όπως γνωρίζεις πολύ καλά, είναι εξαιρετικά πλούσια στο λεξιλόγιο της αλλά δε βρίσκω κάποια λέξη που να ταιριάζει στο αποτέλεσμα που έδωσες. Το έργο σου είναι αψεγάδιαστο....!!!!.

Αγαπητέ Στάθη, ήρθες μονάχος και τοποθετήθηκες δίπλα μας με το βάθυ μαγνήτη της στοργής σου. Σε εποχή που όλα τα πνεύματα θολώνουν στη τραγική ανεμοζάλη της παγκοσμιοποίησης, που όλες οι ψυχές τρέμουν στην αβεβαιότητα, που τόσες αξίες καταστρέφονται, εσύ φίλε Στάθη μεταφέρεις συναισθήματα της Ζωής διαφορετικά μέσα στο βιβλίο σου. Προσφέροντας σε όλους εμάς εικόνες και αρώματα, μια μυστηριώδη αγάπη σαν τα ιαματικά βότανα, αγάπη που είναι υφασμένη με όλα τα νήματα τα αδιόρατα που μας κινούν και μας εμπνέουν. Τελικά φίλε Στάθη τα κατάφερες, ονειρευτήκαμε και ταξιδέψαμε και εμείς μαζί σου.
Η επιτυχία του μυθιστορήματος "Όταν σωπαίνουν τα κύματα" είναι δεδομένη, σου εύχομαι την ίδια και για το δεύτερο που απ΄ ότι μαθαίνω είναι σε καλό δρόμο. Σου εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη.

Το μυθιστόρημα "Όταν σωπαίνουν τα κύματα" είναι από τα λίγα εκείνα λογοτεχνικά έργα που στην κυριολεξία τα "ρουφάει" κανείς. Διαβάζοντάς το δεν το αφήνεις από τα χέρια σου, αν δεν φθάσεις στο τέλος.
Είναι ένα συναρπαστικό χρονικό ζωής με ζωντανές & αληθινές εικόνες, με ρέουσα γλώσσα.
Ένα βιβλίο που με έκανε να κλάψω, να γελάσω, να χαρώ,να βιώσω μαζί με τους ήρωες του όσα ζούσαν την κάθε στιγμή της ζωής τους. Μα πάνω απ' όλα με έκανε να θυμάμαι το μεγαλείο του Ανθρώπου. Είναι σημαντικό να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που μέσα από τη γραφή τους, σε μια απάνθρωπη κοινωνία, μιλούν για αγάπη, πόνο, στόχους, δύναμη ψυχής, ηθικό μεγαλείο. Μπράβο Στάθη!!!.

Συγχαρητήρια Στάθη!!! είναι οι πρώτες λέξεις που ψελλίζω τελειώνοντας το υπέροχο βιβλίο σου. Καταπληκτικό σενάριο με πλοκή απ΄ αυτές που σπάνια μας επιφυλάσσει η ζωη.
Οι καρδιές χτυπιούνται ορισμένες φορές από βαριά συναισθήματα. Αυτό είνα το μεγαλείο της ζωής.
Τρείς άνθρωποι θύματα της μοίρας, παρασυρμένοι στο ταξίδι των αισθήσεων γέυονται την ευτυχία και τον πόνο σε όλο τους το μεγαλείο!!. Ένα βιβλίο που το ¨ήπια¨ γουλιά γουλιά. Διαβάζοντάς το, το έκανα εικόνες στο μυαλό μου, έγινα ένα με τους πρωταγωνιστές, έζησα μαζί με τον πόνο της Νεφέλης και την αυτοτιμωρία του Άγγελου.
Με ακούμπησε όσο λίγα βιβλία και ενώ το είχα τελειώσει ήμουν επηρεασμένη για πολλές μέρες μετά.
Στάθη συγχαρητήρια και πάλι για την κατάθεση της ψυχής σου μέσα απο τις σελίδες του βιβλίου.
Περιμένω σύντομα το επόμενο.

Διάβασα το βιβλίο ¨Οταν σωπαίνουν τα κύματα¨του Στάθη Σαββανή. Είναι απο τα βιβλία που αρχίζοντάς τα, δύσκολα ζητάς σελιδοδείκτη.Ο Στάθης διαθέτει μια αφηγηματική δύναμη και μια αμεσότητα λόγου που πηγάζουν κατευθείαν μέσα από την ψυχή του. Συγκλονιστική είναι η σκιαγράφηση των ηρώων του. Τα συναισθήματα βιώνονται στο έπακρο και οι αποκαλύψεις είναι εκρηκτικές, με αποτέλεσμα να παραπέμπουν κατά μία έννοια, σε αρχαία τραγωδία...
Μπράβο Στάθη...Συγχαρητήρια! Περιμένουμε το επόμενο βίβλιο σου.